Tuesday, June 26, 2012

"Элсэн цаг"


Далайн ус цалгих чимээнээр
Би сэрчихлээ...

Цахлайн цангинах дуунаар

Би сэрчихлээ...

Тасарсан товчны нүхээр

Хөхний толгой бултайна

Тарсан дотоож элсэн дээр

Цагийн зүү шиг эргэлдэнэ

Салхи үнэрийг үлдэн хөөхөд

Амрагаа би саналаа...

Сайхан дурсамж харихын даваан дээр

Амрагаа би саналаа...

Алганы мөр, хөлийн ормыг элс дүүргэн дүүргэж

Алдсан цаг хугацааг айсуй мөч нөхөн нөхөж

Тэнгисийн ус түүнийг минь угаажээ...

Толгойд минь мөнгөн үс нэгээр нэмэгджээ...




/Зохиогч: Дусал Үг/

No comments:

Post a Comment

Аялал гэдэг миний хувьд..

Аяллын утга учир нь буцаж ирэхдээ байдаг.  Эхэлсэн цэгтээ эргэн ирэх.  Харьж очоод догдлон хуваалцах гэж харах, хүрэх, амтлах бүх мэдрэ...